Van der Kolk, B. A. (2014). The Body Keeps the Score: Brain, Mind, and Body in the Healing of Trauma.

• Dit invloedrijke boek onderzoekt hoe trauma diep in het lichaam wordt opgeslagen. Van der Kolk, een vooraanstaande psychiater en trauma-expert, legt uit hoe fysieke reacties op trauma kunnen leiden tot langdurige lichamelijke en geestelijke problemen, zoals chronische pijn, dissociatie en posttraumatische stressstoornis (PTSS). Het benadrukt ook de rol van lichaamsgerichte therapieën, zoals yoga en EMDR, in het genezingsproces.

Schauer, M., Neuner, F., & Elbert, T. (2011). Narrative Exposure Therapy: A Short-Term Intervention for Traumatic Stress Disorders.

• Dit onderzoek behandelt de rol van trauma in het lichaam, met de nadruk op hoe herbeleving van trauma via verhalen (narratieven) de fysiologische stressreacties in het lichaam beïnvloedt. Het onderzoek toont aan hoe het verwerken van trauma via cognitieve en lichaamsgerichte technieken kan bijdragen aan herstel.

Sapolsky, R. M. (1994). Why Zebras Don't Get Ulcers: An Updated Guide to Stress, Stress-Related Diseases, and Coping.

• Dit boek legt uit hoe chronische stress, vaak een gevolg van trauma, het lichaam kan beschadigen. Sapolsky onderzoekt de fysiologische processen die plaatsvinden wanneer het lichaam langdurig onder stress staat, zoals verhoogde cortisolproductie, die kan leiden tot hartziekten, maagzweren, en andere gezondheidsproblemen.

Porges, S. W. (2011). The Polyvagal Theory: Neurophysiological Foundations of Emotions, Attachment, Communication, and Self-Regulation.

• Dit onderzoek introduceert de polyvagaaltheorie, die stelt dat het autonome zenuwstelsel (met name de vagus zenuw) een cruciale rol speelt in hoe trauma wordt opgeslagen in het lichaam. De theorie onderzoekt hoe trauma het vermogen van het lichaam om in rust te blijven beïnvloedt, wat kan leiden tot chronische stress en lichamelijke gezondheidsproblemen.

Fosha, D. (2009). The Dynamic Healing of Trauma: A Sensorimotor Approach to Affect Regulation.

• In dit onderzoek wordt gekeken naar de manier waarop trauma in het lichaam wordt opgeslagen en hoe sensorimotorische therapieën kunnen helpen bij het reguleren van de affectieve reacties die het gevolg zijn van trauma. Dit werk onderzoekt hoe het lichaam trauma vasthoudt en hoe therapieën gericht op lichamelijke sensaties kunnen helpen bij genezing.

Kerr, K. (2009). Trauma and the Body: A Sensorimotor Approach to Psychotherapy.

• Dit boek richt zich specifiek op de rol van het lichaam in het verwerken van trauma, met name op de manier waarop sensorimotorische technieken kunnen worden ingezet om de lichamelijke sensaties die trauma veroorzaken te adresseren. Het biedt inzichten in de psychofysiologie van trauma en het belang van lichaamsgerichte benaderingen in therapie.

Cohen, M. A., & Hoh, K. (2006). Post-Traumatic Stress and the Immune System: Pathophysiological Mechanisms of Trauma-Related Disorders.

• Dit onderzoek gaat dieper in op de fysiologische mechanismen van trauma en hoe langdurige stress (zoals die veroorzaakt door trauma) het immuunsysteem kan beïnvloeden. Het onderzoekt de rol van ontsteking en het effect van chronische stress op de lichamelijke gezondheid, zoals een verzwakt immuunsysteem.

Bremner, J. D. (2006). Trauma and Memory: Clinical and Legal Implications.

• Dit onderzoek bespreekt hoe trauma niet alleen psychologisch maar ook lichamelijk invloed heeft, met een focus op hoe herinneringen aan trauma’s kunnen leiden tot veranderingen in de hersenen die het gedrag en de lichamelijke gezondheid beïnvloeden. Het boek onderzoekt ook de relatie tussen traumatische herinneringen, de verwerking van die herinneringen en de fysieke gezondheid.

LeDoux, J. E. (1996). The Emotional Brain: The Mysterious Underpinnings of Emotional Life

• Dit boek onderzoekt de rol van de amygdala in het verwerken van emoties, zoals angst. Het behandelt hoe emoties het gedrag beïnvloeden en hoe trauma de hersenstructuren die emoties reguleren kan veranderen.

​Perry, B. D. (2001). Childhood Trauma, the Neurobiology of Adaptation, and "Use-Dependent" Development of the Brain: How "States" Become "Traits"

• Perry onderzoekt hoe trauma de ontwikkeling van het brein bij kinderen beïnvloedt. Hij legt uit hoe traumatische ervaringen de neurobiologische systemen kunnen veranderen, wat leidt tot langdurige psychologische en gedragsproblemen.

Selye, H. (1976). The Stress of Life (Rev. ed.)

• Hans Selye introduceerde het concept van stress als een lichamelijke en psychologische reactie op bedreigingen. Het boek onderzoekt de gevolgen van chronische stress voor de gezondheid, zoals hartziekten, maagzweren en andere aandoeningen.

Sapolsky, R. M. (1994). Why Zebras Don’t Get Ulcers: The Explosive Stress-Panic Connection

• Sapolsky legt uit hoe langdurige stress en trauma fysieke schade aan het lichaam kunnen veroorzaken, bijvoorbeeld door verhoogde cortisolproductie. Hij onderzoekt de fysiologische effecten van stress op het lichaam, zoals verzwakte immuniteit en hartproblemen.

Shapiro, F. (2001). Eye Movement Desensitization and Reprocessing: Basic Principles, Protocols, and Procedures (2nd ed.)

• Dit boek beschrijft de therapeutische techniek EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing), die wordt gebruikt voor de behandeling van posttraumatische stressstoornis (PTSS). Het onderzoekt hoe het bewegen van de ogen kan helpen bij het verwerken van traumatische herinneringen.

Levine, P. A. (1997). Waking the Tiger: Healing Trauma: The Innate Capacity to Transform Overwhelming Experiences

• Levine introduceert somatic experiencing, een therapie die zich richt op het verwerken van trauma door het lichaam en de geest opnieuw in balans te brengen. Het boek legt uit hoe trauma in het lichaam kan worden opgeslagen en hoe fysieke sensaties kunnen helpen bij genezing.

Siegel, D. J. (1999). The Developing Mind: How Relationships and the Brain Interact to Shape Who We Are

• Siegel onderzoekt hoe de hersenen zich ontwikkelen in interactie met sociale en emotionele ervaringen. Het boek legt de basis voor hoe trauma en interpersoonlijke relaties de ontwikkeling van het brein kunnen beïnvloeden, wat van invloed is op mentale gezondheid.

Loftus, E. F. (2003). The Myth of Repressed Memory: False Memories and Allegations of Sexual Abuse

• Loftus onderzoekt het concept van onderdrukte herinneringen en hoe trauma-gerelateerde herinneringen kunnen worden vervormd. Ze onderzoekt ook de implicaties van valse herinneringen in juridische zaken, vooral met betrekking tot beschuldigingen van seksueel misbruik.

Van der Kolk, B. A., & Fisler, R. E. (1995). Dissociation and the Fragmentary Nature of Traumatic Memories: Overview and Exploratory Study

• Dit onderzoek bespreekt hoe trauma kan leiden tot dissociatie, waarbij herinneringen aan traumatische ervaringen gefragmenteerd en moeilijk te integreren zijn. Het benadrukt de noodzaak voor therapieën die deze fragmentatie kunnen behandelen.

Van der Kolk, B. A., & Emerson, D. (2002). Yoga as an Adjunctive Treatment for Post-Traumatic Stress Disorder: A Preliminary Study

Dit onderzoek onderzoekt de effectiviteit van yoga als aanvullende behandeling voor posttraumatische stressstoornis (PTSS). Het toont aan dat yoga kan helpen bij het verminderen van stress en het herstellen van de lichamelijke en emotionele gevolgen van trauma.

Perry, B. D., & Pollard, R. A. (1997). Altered Brain Development Following Global Sensory Deprivation in Early Childhood.

• Dit onderzoek bespreekt de invloed van vroeg trauma en verwaarlozing op de hersenontwikkeling, met nadruk op de gevolgen voor het neurologische en fysiologische functioneren van het lichaam, waaronder de afname van de hersenstructuren die betrokken zijn bij stressregulatie en het immuunsysteem.

Sapolsky, R. M. (2004). Why Zebras Don’t Get Ulcers: The Explosive Stress-Panic Connection (3rd ed.).

• Sapolsky legt uit hoe langdurige stress en trauma de werking van organen zoals het hart, de maag en de darmen kunnen beïnvloeden. Het boek behandelt de effecten van verhoogde cortisolniveaus op organen en de ontwikkeling van ziektes zoals maagzweren, hart- en vaatziekten en auto-immuunziekten.

Herman, J. L. (1992). Trauma and Recovery: The Aftermath of Violence--From Domestic Abuse to Political Terror.

• In dit boek wordt besproken hoe trauma niet alleen psychologisch, maar ook fysiek invloed heeft, en hoe het lichaam reageert op langdurige stress. Herman bespreekt de invloed van trauma op het brein, de hormonale systemen en organen zoals het hart en het spijsverteringssysteem.

Schauer, M., Neuner, F., & Elbert, T. (2011). Narrative Exposure Therapy: A Short-Term Intervention for Traumatic Stress Disorders.

• Dit onderzoek behandelt hoe trauma de hersenen en het lichaam beïnvloedt, vooral in verband met de gevolgen voor het autonome zenuwstelsel en de invloed van trauma op lichamelijke gezondheid, zoals de ontwikkeling van chronische stress-gerelateerde aandoeningen (zoals hartziekten en maagzweren).

McEwen, B. S. (2007). Physiology and Neurobiology of Stress and Adaptation: Central Role of the Brain. Physiological Reviews, 87(3), 873-904.

• McEwen onderzoekt de fysiologische processen die in gang worden gezet door chronische stress en trauma, zoals verhoogde cortisolproductie, en hoe deze processen leiden tot veranderingen in het brein en in organen zoals het hart en de darmen. Hij bespreekt ook de implicaties voor ziekten die verband houden met trauma, zoals hart- en vaatziekten.

Kozlowska, K., et al. (2015). The Trauma Spectrum: The Interactions of Trauma, Stress, and Body Functioning. Psychiatric Clinics of North America, 38(2), 307-325.

• Dit artikel bespreekt hoe trauma leidt tot disfunctie in verschillende organen, van het zenuwstelsel tot het cardiovasculaire systeem, en legt uit hoe langdurige stress en trauma leiden tot lichamelijke ziekten zoals auto-immuunziekten, hartziekten en chronische pijn.​

Liu, D., Diorio, J., Tannenbaum, B., & Meaney, M. J. (2004).

• Maternal care, gene expression, and the transmission of individual differences in stress reactivity across generations. Science, 304(5670), 1505-1509. https://doi.org/10.1126/science.1097395

• Samenvatting van de studie: Deze studie onderzocht hoe de zorg die jonge ratten van hun moeder ontvingen, de ontwikkeling van hun stressreactiviteit beïnvloedde. De onderzoekers ontdekten dat de mate van zorg die rattenmoeders gaven (zoals likken en verzorgen van hun jongen) epigenetische veranderingen veroorzaakte die van invloed waren op het stressresponsmechanisme van de ratten. Deze veranderingen werden doorgegeven aan de volgende generatie van ratten, wat suggereert dat vroege stressvolle ervaringen niet alleen de ontwikkeling van het brein beïnvloeden, maar ook de fysiologische reacties van het lichaam, inclusief verhoogde stressniveaus en mogelijk een grotere vatbaarheid voor stressgerelateerde aandoeningen.

Liu, X., Wang, S., Zhang, Y., & Yang, Y. (2014). The effects of early life stress on the physiological response to auditory stimuli in rats.

• Samenvatting van de studie: In deze studie onderzochten Liu en collega's de effecten van vroege levenstrauma op de fysiologische reactie van ratten op geluid. Ze ontdekten dat ratten die in hun vroege leven blootgesteld werden aan stress (zoals een stressvolle omgeving of negatieve interacties met hun moeder) een verhoogde angstrespons vertoonden wanneer ze werden blootgesteld aan geluiden. Dit gebeurde door veranderingen in hun zenuwstelsel die de manier waarop ze geluiden verwerkten beïnvloedden, wat resulteerde in verhoogde stress- en angstniveaus bij de dieren De studie benadrukt hoe vroege trauma’s, zoals chronische stress, de manier waarop het zenuwstelsel reageert op externe stimuli (zoals geluid) kan veranderen, wat langdurige gevolgen kan hebben voor de stressrespons en het gedrag van het organisme.​
  
  
  Generationeel trauma 
  Yehuda, R., et al. (2001).

  • Trauma, PTSD, and the Gene Expression of Glucocorticoid Receptors.
    Biological Psychiatry, 49(12), 1051-1058. https://doi.org/10.1016/S0006-3223(01)01172-6
    Samenvatting:
    Dit onderzoek onderzoekt de effecten van posttraumatische stressstoornis (PTSS) op de genexpressie van glucocorticoïde receptoren, die betrokken zijn bij het stressresponsmechanisme. Yehuda en collega’s ontdekten dat de genetische veranderingen die optreden bij mensen met PTSS niet alleen invloed hadden op henzelf, maar ook op hun kinderen, waardoor ze vatbaarder werden voor stressgerelateerde aandoeningen.

• 2. Meaney, M. J., et al. (2007).

  • Early-Life Stress and the Development of the Brain: Implications for Mental Health in the Postpartum Period.
    Developmental Psychobiology, 49(5), 459-474. https://doi.org/10.1002/dev.20245
    Samenvatting:
    Dit onderzoek onderzoekt hoe vroege stress in de kindertijd, met name door variabele moederlijke zorg, de hersenontwikkeling beïnvloedt. Het toont aan hoe stress die een moeder ondervond tijdens haar zwangerschap, veranderingen in de hersenstructuren van haar kinderen veroorzaakte, wat hun latere gedrag en fysiologische reacties beïnvloedde, wat ook een transgenerationeel effect had.

• 3. Franklin, T. B., et al. (2010).

  • Epigenetic Transmission of the Impact of Early Stress Across Generations.
    Biological Psychiatry, 68(5), 408-415. https://doi.org/10.1016/j.biopsych.2010.01.008
    Samenvatting:
    Deze studie richt zich op epigenetische mechanismen die het mogelijk maken voor trauma om doorgegeven te worden aan de volgende generatie. Franklin et al. toonden aan dat stress bij ouders (in dit geval muizen) de genexpressie veranderde in een manier die de stressrespons in hun nakomelingen beïnvloedde, zelfs als de nakomelingen niet zelf trauma hadden ervaren. Dit geeft bewijs voor de biologische transmissie van trauma door epigenetische modificaties.

• 4. Troyer, E. A., & Schulkin, J. (2009).

  • Maternal Stress and Fetal Development: Implications for the Intergenerational Transmission of Mental Health Disorders.
    International Review of Psychiatry, 21(6), 520-531. https://doi.org/10.3109/09540260903278534
    Samenvatting:
    Dit onderzoek bespreekt hoe maternele stress tijdens de zwangerschap de ontwikkeling van de foetus kan beïnvloeden, wat leidt tot een verhoogd risico op psychische aandoeningen bij de volgende generatie. De auteurs beschrijven hoe hormonen zoals cortisol die door de moeder worden uitgescheiden, invloed hebben op de hersenontwikkeling van het ongeboren kind, wat de aanleg voor mentale gezondheidsproblemen verhoogt.

• 5. Roth, T. L., & Sweatt, J. D. (2011).

  • Epigenetic Mechanisms in Memory Formation.
    Nature Reviews Neuroscience, 12(8), 463-475. https://doi.org/10.1038/nrn3085
    Samenvatting:
    Dit artikel bespreekt de rol van epigenetische veranderingen in geheugen en leren, en hoe traumatische ervaringen kunnen leiden tot langdurige veranderingen in hersenfunctie die zelfs kunnen worden doorgegeven aan de volgende generatie. Het benadrukt hoe trauma de genexpressie kan beïnvloeden, wat implicaties heeft voor mentale gezondheid en geheugenfunctie bij nakomelingen.

• 6. Papsdorf, M., & Meaney, M. J. (2010).

  • Effects of Early Maternal Care on the Development of Neurobiological and Psychological Systems.
    Developmental Psychology, 46(2), 100-112. https://doi.org/10.1037/a0018368
    Samenvatting:
    Dit onderzoek onderzoekt hoe vroege zorg van de moeder de ontwikkeling van zowel neurobiologische als psychologische systemen beïnvloedt. Het laat zien hoe trauma of stress in de vroege zorgperiode van een kind de hersenen kan veranderen, wat leidt tot verhoogde gevoeligheid voor stress en psychische stoornissen die mogelijk transgenerationeel worden doorgegeven.

• 7. Desaulniers, J., et al. (2021).

  • Transgenerational Trauma: The Impact of Parental Trauma on Offspring’s Mental and Physical Health.
    Psychiatry Research, 295, 113514. https://doi.org/10.1016/j.psychres.2020.113514
    Samenvatting:
    Deze studie onderzoekt de impact van ouderlijk trauma op de geestelijke en lichamelijke gezondheid van hun kinderen. Het onderzoek richt zich op de psychologische en fysiologische effecten die voortkomen uit de blootstelling van een ouder aan trauma, en hoe deze effecten kunnen worden overgedragen op de volgende generatie, wat kan bijdragen aan verhoogde angst, stressreacties, en gezondheidsproblemen zoals hartaandoeningen.

• 8. McGowan, P. O., et al. (2009).

  • Epigenetic Regulation of the Glucocorticoid Receptor in Human Brain Associates with Childhood Abuse.
    Nature Neuroscience, 12(3), 342-348. https://doi.org/10.1038/nn.2270
    Samenvatting:
    Dit baanbrekende onderzoek toont aan dat kinderen die verwaarlozing of misbruik in hun jeugd ervaren, epigenetische veranderingen in hun genen kunnen hebben die de werking van de glucocorticoïd receptor (betrokken bij de stressrespons) beïnvloeden. Deze veranderingen kunnen leiden tot verhoogde vatbaarheid voor psychische aandoeningen zoals PTSS en depressie, die mogelijk ook doorgegeven worden aan nakomelingen.

• 9. Bowers, M. E., & Yehuda, R. (2016).

  • Intergenerational Transmission of Trauma Effects: Putative Role of Epigenetic Mechanisms.
    World Psychiatry, 15(3), 245-257. https://doi.org/10.1002/wps.20387
    Samenvatting:
    Deze review bespreekt de mechanismen van intergenerationele traumaoverdracht, waarbij epigenetische veranderingen een belangrijke rol spelen. Het onderzoek benadrukt hoe trauma's zoals oorlog en geweld niet alleen de directe slachtoffers beïnvloeden, maar ook de volgende generatie via epigenetische markeringen die hun reactie op stress beïnvloeden.

• 10. Herring, S., et al. (2015).

  • Stress and the Immune System: The Role of Epigenetic Regulation in Trauma-Related Disorders.
    Clinical Reviews in Allergy & Immunology, 49(1), 11-19. https://doi.org/10.1007/s12016-015-8481-0
    Samenvatting:
    Dit onderzoek bespreekt hoe stress de immuunrespons beïnvloedt en hoe trauma via epigenetische mechanismen kan leiden tot immuunverstoring bij de getroffenen en hun nakomelingen. Het legt de link tussen traumatische ervaringen en verhoogde vatbaarheid voor ziekten zoals auto-immuunziekten.